یکی از بازی هایی که در دوران کودکی با خواهر و برادرهایمان زیاد بازی می کردیم، بازی بیست سوالی بود. خیلی لذت بخش بود وقتی کلماتی رو انتخاب می کردی که به عقل جن هم نمی رسید و برنده بازی می شدیم. وقتی اولین بار با این بازی مواجه شدم یاد بازی های اونموقع افتادم. البته یک کمی هم یاد بازی های پانتومیم در اردوهای دانشجویی..

در هر صورت فضای بازی به این صورت هست که یک کلمه از داخل کارت های بازی به عنوان کلمه رمز انتخاب می شه ، حالا باید به بقیه بازیکنان کد هایی بدهیم تا متوجه کلمه رمز شوند. البته این کد ها از جنس آیکن های تصویری هستند. دو نفر از بازیکنان به صورت هم تیمی کلمه ای را از روی کارت های اسم رمز انتخاب می کنند. این کلمه در سه مرتبه ساده ، متوسط و سخت می تواند باشد. در حقیقت در هر کارت 9 کلمه درج شده است و این باعث می شود که تنوع کلمات بسیار زیاد باشد و بازی حتی اگر در دفعات مکرر انجام شود باز هم تکراری و خسته کننده نباشد.

بعد از انتخاب کلمه حالا با گذاشتن نشانگر ها روی آیکن ها تلاش می کنیم تا کلمه را به سایر بازیکنان منتقل کنیم. مثلا فرض کنید کلمه مورد نظر زنبور باشد. می توانیم آیکن ها را روی تصویر حیوان، حشره...زرد و سیاه...کوچک...پرنده قرار دهیم. به نظر می رسد با دادن این کد ها کلمه کاملا واضح می شود.

به مرور و بعد از چندین دور بازی متوجه می شوید که حتی گاهی می توانید ضرب المثل ها را هم به راحتی با این آیکن ها منتقل کنید. در دسته بندی بازی می توان گفت بازی در رده بازی های استنتاجی (Deduction)  با مکانیزم ارتباط محدود بین بازیکنان (Communication Limit)  و همچنین بازی به صورت تیمی (Team Based) است.

در بررسی و تحلیل تجربه بازی در خانواده شاید مهمترین و لذت بخش ترین نکته مثبت، آشنایی با واژگان جدید برای کودکان باشد. در عین حال لازم است تا این واژگان توسط بچه ها تجزیه و تحلیل شده و بوسیله آیکن ها توصیف شوند. به نظر می رسد این بازی برای تفکر تحلیلی بچه ها بسیار مناسب است. نکته دوم کاری تیمی است که دو بازیکن هم گروهی برای انتخاب کلمه و همچنین نمایش آن باید انجام دهند. این نکته برای انجام یک پروژه موفق توسط بچه ها و گرفتن نتیجه و امتیاز به صورت گروهی برای ما بسیار جالب بود.

خانواده فکرانه تجربه انجان این بازی را به شما توصیه می کند.